Nie no, serio, z tym żarciem przed cmentarzami, to jest przesada. Jak my, czy nasi rodzice, byliśmy dziećmi, to nikt nie wpadał na pomysł postawienia budy z hot-dogami i wszyscy żyli. Nawet pięcioletnie dziecko, które musiało przejść cmentarz czy dwa. Mnie też do Boga i kościoła daleko, ale mimo wszystko uważam, że w pewnych miejscach takie akcje nie powinny odchodzić. Nie jest to jakaś wielka obraza, po prostu sama bym w życiu nie poszła się nażreć w przerwie między pójściem na jeden a drugi grób.

Natomiast z gadaniem, to nie mam nic przeciwko, chociaż u mnie się raczej nie rozmawia. Chyba, że przyjeżdża jedna specyficzna ciotka, no to tak, ale ja się zazwyczaj i tak nie odzywam, więc mi to zwisa. W tym roku miałam wątpliwą przyjemność wysłuchać jakiegoś dalekiego wujka, który na pół cmentarza zaczął głosić, że Żydzi rządzą światem. Także z jednej strony rozumiem niechęć do takich sytuacji, ale w moim przypadku nie ma to znaczenia, czy stoję nad grobem, czy nie. Po prostu darcie mordy i obgadywanie na cały regulator jest dla mnie żenujące, zwłaszcza, jeśli muszą tego wysłuchiwać obcy ludzie.

A co do tych wszystkich wymówek, że trzeba sobie wymyślać - ja ostatnie pięć lat nie wymyślałam. Chodziłam tylko na jeden grób i do widzenia, nie tłumaczyłam się nikomu dlaczego nie idę na inny cmentarz, nie szłam i już. Chodzę na cmentarz w ciągu roku, więc nie czuję jakiegoś wstydu, że nie pójdę akurat tego jednego, konkretnego dnia.