Pierwsze wydanie ujrzało światło dzienne w roku 2004 i obejmowało informacje z pierwszych czterech części przygód młodego czarodzieja. Drugie wydanie, które pojawiło się na półkach cztery lata później (2008 rok) obejmowało już wszystkie części Harry'ego Pottera oraz źródła takie jak Quidditch przez wieki, Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć, oraz kilka wywiadów udzielonych przez Rowling.


Nad tworzeniem tego "skarbca definicji" sprawował pieczę zespół dziewięciu osób, którym szefował Wojciech Cejrowski. Jak sam napisał we wstępie, w trakcie największego zamieszania wyjechał na Karaiby. Zrobił tak zarówno podczas wydawania pierwszego, jak i drugiego wydania Tezaurusa.
Redakcją zajmowała się Joanna Lipińska, studentka etnologii. Liczne korekty naniesione zostały przez panie: Monię Lipińską, Joannę Zioło i Krystynę Paszyńską. Za grafikę i projekt okładki odpowiedzialny był "niekwękający" Łukasz Ciepłowski. Wspaniałe ilustracje stworzył Aleksander Zawada. Pomysłem przy tej książce było, by grafiki przedstawiały to, czego nie widzieliśmy w filmach, jednak by nadal przedstawiały obrazy, które bez wątpienia powiążemy z tym światem.
Tezaurus do druku przygotowała Anna Skibicka, a wszystkimi pracami kierowała i nadzorowała Agata Danielowska-Flejszman, która nie bała się w chwilach kryzysu nawrzeszczeć nawet na szefa. Hasła tego leksykonu zebrane i skomentowane były niezależnie od J.K. Rowling, gdyż "po prostu nie miała dla nas czasu". Na okładce uhonorowano także Andrzeja Polkowskiego jako "jedynego autoryzowanego tłumacza wszystkich Potterów".
Jak dowiadujemy się we wstępie, Tezaurus został stworzony przede wszystkim z myślą o starszych i młodszych mugolach, którzy bywają w świecie czarodziejów i napotykają tam mnóstwo nazw, terminów, stworzeń i przedmiotów, których znaczenie i pochodzenie mogą być im obce. Tezaurus ma pomóc odkrywać ukryte znaczenia tych pojęć. Wraz z każdą książką tych pojęć przybywało i nawet wśród najzagorzalszych fanów ciężko było znaleźć takiego, który mógłby pochwalić się wiedzą godną Hermiony. Siedem tomów Pottera liczy sobie w końcu ponad 4500 stron.
Tezaurus ma być przewodnikiem po tym labiryncie, gromadząc nie tylko podstawowe informacje i fakty, lecz także miejsca w książkach, gdzie pojawia się dany termin czy nazwa.
Tezaurus nie jest jednak wolny od błędów. Od pierwszego wydania autorzy wyłapali ich sporo, dzięki pomocy zaufanych fanów. Mimo wszystko nadal pozostają w tej pozycji mniejsze lub większe nieścisłości, na które zdarzyło mi się natknąć. Chochliki drukarskie nie znają litości.

Oprócz zasadniczej części encyklopedycznej w Tezaurusie zawarto także Terminy i nazwy angielskie i ich odpowiedniki w przekładzie polskim oraz Niektóre nazwy i terminy w innych przekładach, gdzie dowiemy się, że w czeskiej wersji dom węża nazywa się Zmijozel.
Kolejnym dodatkiem jest Chronologia głównych wydarzeń, która przedstawia na linii czasu kolejne wydarzenia opisane nam w książkach, poczynając od daty założenia Hogwartu, a kończąc na ostatecznym pojedynku Harry'ego i Voldemorta. Opiera się ona na ustaleniu daty narodzin Harry'ego na 31 lipca 1980 roku.
Ostatni aneks skupia się na błędach, jakie na przestrzeni lat znaleziono w książkach o Potterze - zarówno tych popełnionych przez autorkę, jak i tłumacza, stylistycznych jak i merytorycznych. Spis tych poprawek zatytułowany został Accio vitia!. Jest to magiczna formuła przywołująca błędy. W rzucaniu tego zaklęcia brało udział wielu czarodziejów oraz mugoli na stronie internetowej prorok.pl w styczniu 2006 roku.

Poniżej przykład jednego z haseł, które możemy znaleźć w Tezaurusie:
"Firenzo - jasnowłosy centaur o złotawej sierści, znajomy Hagrida, mieszkający w Zakazanym Lesie, znawca gwiazd i planet. W Zakonie Feniksa zostaje nauczycielem wróżbiarstwa w Hogwarcie.
Et. wł. Firenze to nazwa Florencji, miasta, w którym zamieszkał wielki astronom Galileusz.
Kamień Filozoficzny 15, 16, Zakon Feniksa 26, 30, 33, 38, Książę Półkrwi 9, 15, 20, IS 31, 33, 36"
Niewątpliwie jest to pozycja obowiązkowa dla każdego fana, który pozbawiony dostępu do internetu pragnąłby szybko dotrzeć do wszelakich informacji związanych z poszukiwanym hasłem, jak na przykład to, że Czarownica [Witch Weekly] to tygodnik plotkarski, w którym znaleźć można artykuły o życiu sławnych osób oraz przepisy kulinarne, czy też że Justyn Finch-Flechey, uczeń Hufflepuffu miał kręcone włosy i pochodził z bogatej, arystokratycznej rodziny mugoli. Podobnych mniejszych lub większych szczegółów jest w Tezaurusie masa.
Warto także wspomnieć, że na końcu Tezaurusa zamieszczone zostały oficjalne, jak i inne ważne strony internetowe związane z Potterem. Tam właśnie znalazłem po raz pierwszy adres HP-netu.
Kurczę, szczerze powiedziawszy nie miałam okazji trzymać w rękach tej książki, czego po Twoim artykule, bardzo żałuję. Ciekawa jestem czy znalazłabym tam jakieś nieznane mi informacje na temat magicznego świata.
Artykuł napisany przystępnym językiem, dobrze się go czyta. Wygląda też ładnie wizualnie, co dla mnie jest ważne. Zdecydowanie W.